Eksperci od lat alarmują: regularne jedzenie czerwonego mięsa zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe jelita grubego i żołądka. Jaka jego ilość jest dla nas szkodliwa i co zrobić, by uniknąć raka?
Reklama
- Im bardziej spieczone mięso jemy, tym więcej szkodliwych karcynogenów zawartych w takiej potrawie wchłaniamy
- W przypadku wędlin wpływ na powstawanie nowotworów mają dodatki: azotany i azotyny, które mogą wchodzić w reakcje ze składnikami mięsa i tworzyć rakotwórcze nitrozoaminy
- Zamiast mięsa czerwonego i przetworzonego wybierajmy dania rybne, z drobiu, a także złożone z jaj i nasion roślin strączkowych
Czy czerwone mięso jest szkodliwe dla zdrowia?
Mięso czerwone pochodzi od zwierząt rzeźnych. To wieprzowina, wołowina, cielęcina, baranina, jagnięcina, konina, koźlina, dziczyzna. Charakteryzuje się wysoką zawartością żelaza hemowego, czyli takiego, które występuje tylko w tkankach zwierzęcych i jest składnikiem hemoglobiny.
Czerwone mięso eksperci zaliczają do grupy produktów, które mogą powodować choroby onkologiczne.
I choć lekarze i dietetycy zalecają, by nie jeść więcej niż 0,5 kg mięsa — przeciętny Polak zjada go prawie półtora kilograma mięsa na tydzień!
Czerwone mięso a rak
Na to, że regularne spożywanie wieprzowiny, wołowiny innych gatunków czerwonego mięsa może być przyczyną rozwoju nowotworów, zwraca uwagę między innymi Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC, International Agency for Research on Cancer).
W swoich raportach eksperci wykazywali zależność pomiędzy spożyciem czerwonego mięsa a występowaniem nowotworów raka jelita grubego, trzustki, żołądka i gruczołu krokowego.
Dane sugerują, że najbardziej narażone jest jelito grube, gdyż każda zjedzona porcja mięsa wielkości połowy dłoni zwiększa to ryzyko o 17 procent.
Mięso przetworzone okazało się jeszcze silniejszym karcynogenem. Zostało zaklasyfikowane do grupy czynników, co do których istnieją dowody, że są dla człowieka rakotwórcze. Jakie to mięso przetworzone? Takie, które zostało poddane obróbce termicznej: smażeniu, grillowaniu, wędzeniu, soleniu, peklowaniu, marynowaniu, dojrzewaniu, a także innym procesom polepszającym smak lub wydłużającym okres przydatności do spożycia.